Była lista społeczna, długie godziny oczekiwanie, wielkie emocje. Przed białostockim urzędem miejskim przy Słonimskiej rozgrywały się sceny rodem z PRL-u. W długiej kolejce stali chętni do sięgnięcie po publiczne pieniądze po dotację do zakupu roweru elektrycznego. Wniosek należało złożyć osobiście. Szlaki turystyczne dla początkujących: Najpiękniejszy szlak w Bieszczadach to z pewnością trasa okrężna prowadząca z miejscowości Wołosate na szczyt Tarnicy (1346), przez Przełęcz Goprowską (1161), Halicz (1333), Rozsypaniec (1280) oraz Przełęcz Bukowską (1127) powrotnie do Wołosatego (6 - 7 godz.). W masywie tym wyróżnić można przede wszystkim cztery kulminacje, z których najwyższą jest Kruhly Wierch, mierzący 1297 m n.p.m. Panorama jest bardzo rozległa, gdyż przy dobrej pogodzie można podziwiać sąsiednią Połoninę Wetlińską, masyw Małej i Wielkiej Rawki, a także Szeroki Wierch z Tarnicą. WPHUB. 02.05.2023 09:05, aktualizacja 02.05.2023 09:32. W Bieszczadach się zaczęło. Jeśli zobaczysz, nie dotykaj. 6. Zaczęło się. Leśnicy z Ustrzyk Dolnych (woj. podkarpackie) pokazali, jak wygląda okres lęgowy u puszczyka zwyczajnego. Jednocześnie apelują do spacerowiczów: gdy napotykamy na swojej drodze małe puszczyki, nie 1. Tarnica – zima w Bieszczadach. Naszą listę zimowych atrakcji podkarpackiego zaczynamy klasycznie od królowej Bieszczad. Tarnica 1346 m n.p.m. to najwyższy szczyt polskich Bieszczad, które uważane są za jedne z najbardziej dzikich gór Polski. Z widokowych połonin możemy podziwiać zachwycające panoramy, a wyjątkowo puste szlaki W Bieszczadach widok wędrujących sznurkiem turystów wydaje się niweczyć urok rozległych połonin i bukowych lasów. Wystarczy jednak przekroczyć granicę z Ukrainą i wejść w Bieszczady Wschodnie, by odzyskać swobodę w kontemplowaniu królującej przyrody. Zapraszam na relację z wyjazdu w Bieszczady na Ukrainę. Wejście na Monakolina K znajduje się w produktach: LipiForma Plus, Chole-Pro. sterole roślinne, wyciąg z zielonej herbaty – substancje te zmniejszają wchłanianie złego cholesterolu w jelitach. Tym samym przyczyniają się do uregulowania jego poziomu w organizmie. Sterole roślinne znajdziesz w produktach: Herbaya Sterole roślinne, Proliver Cardio W Bieszczadach mieści się największy w Polsce park ciemnego nieba (Park Gwiezdnego Nieba Bieszczady). Jest to strefa chroniona przed zanieczyszczeniem światłem, gdzie na niebie nocą widać Muczne - Bukowe Berdo – Krzemień. Bukowe Berdo to rozległy masyw uznawany przez wielu za jeden z najpiękniejszych szlaków w Bieszczadach. Z grzbietu Bukowego Berda wyraźnie można oglądać Tarnicę czy Połoniny. Szlak zaczyna swój bieg w miejscowości Muczne, gdzie można zostawić samochód na wytyczonym parkingu. Bieszczady dla poczatkujących. Jakie szlaki wybrać na pierwszy raz w Bieszczadach? Bieszczady dla poczatkujących. Jakie szlaki wybrać na pierwszy raz w Bieszczadach? Masz wrażenie, że wszyscy oprócz 193ZS. Bieszczady, nazywane również zielonymi płucami Polski, to jedna z wizytówek, którymi może pochwalić się Podkarpacie. Region ten rokrocznie odwiedza miliony turystów. Wybierając się w trasę po paśmie karpackim warto poznać top 10 atrakcji najbardziej znanych i tych mniej uczęszczanych. Poniższa lista to miejsca, które turysta „bieszczader” musi koniecznie poznać na żywo, aby poczuć się „natchniony Bieszczadem”. Zapora na Zalewie Solińskim – największy akwen wodny na Podkarpaciu, który ma pojemność blisko 200 000 basenów olimpijskich i jest w stanie pomieścić ponad pięćset milionów metrów sześciennych wody. Zalew otoczony jest majestatycznymi górami a jego zwieńczeniem jest betonowa zapora, która co roku przyciąga miliony turystów. Zapora mierzy 82 m wysokości i 664 m długości. Jest to największa tama wybudowana przez człowieka w Polsce. Środek zapory oraz jej potężne turbiny można oglądać w zorganizowanych grupach– bilety do nabycia w dolnej części zapory (ośrodek PGE). Kolejka wąskotorowa – najsłynniejsza kolejka w Polsce, którą obowiązkowo należy przejechać się przynajmniej raz w życiu. Jej trasa rozciąga się na dwudziestokilometrowym odcinku pomiędzy niewielkimi miejscowościami- Majdanem a Cisną. Turystów zaskoczy zarówno bajkowa stacja wraz z ciuchcią i dopiętymi do niej wąskimi, kolorowymi wagonikami ale również malowane pejzaże, które można podziwiać podróżując kolejką. Codziennie podczas trwania sezonu w wagonikach tych podróżuje ponad 1500 turystów! Ursa Maior w Uhercach Mineralnych – jedyny w swoim rodzaju browar warzący piwo rzemieślnicze o nazwie „Ursa Major”. Browar jest otwarty dla każdego. Można do niego wejść, obejrzeć warzelnię, zwiedzić miejsca pracy browarników a także napić się wyśmienitego złocistego trunku. W środku oprócz browaru znajduje się również sklep z pamiątkami, galeria sztuki oraz punkt z wyśmienitym, świeżym piwem oraz pysznymi przekąskami. Tarnica – bieszczadzki szczyt który od postawy do szczytu mierzy 1346 metrów. Góra, pomimo stosunkowo niewielkiej wysokości, posiada czerwony szklak, na którym początkujący turysta może dostać zadyszki. Na szczyt można wejść od strony Wołosatego oraz Ustrzyk Górnych. Góra ma do zaoferowania atrakcyjne pejzaże, dziką przyrodę oraz odizolowanie się od współczesnego świata. Na szczycie znajduje się krzyż upamiętniający wizytę Papieża Jana Pawła II w dn. 5 sierpnia 1953 r. Warto tu zaznaczyć, iż najwyższym szczytem Bieszczadów nie jest Tarnica a góra Pikuj, mieszcząca się po stronie ukraińskiej. Jej wysokość to 1408 m. Tarnica jest więc najwyższym szczytem Bieszczad po stronie polskiej. Wypalarnie węgla drzewnego – węgiel drzewny jest nieodzownie kojarzony z Bieszczadami. Wypalarnie oraz tzw. węglarzy można odwiedzić w Plenerowym Muzeum Wypału Węgla Drzewnego. Miejsce to jest położone niedaleko wsi Muczne i można w nim zobaczyć zarówno eksponaty, jak i pokonać plenerową ścieżkę edukacyjną opartą na tablicach informacyjnych, które prezentują zarówno historię przemysłu drzewnego, jak i fascynujący świat węglarzy – samotników. Grób Hrabiny – wieś Sianki skrywa miłosną historię, która porównywana jest do tej ze znanej powieści Romeo i Julia. Słynna Hrabina to Klara z Kalinowskich, która była wielką miłością Franciszka. W okresie PRL miejsce to było zamknięte dla turystów, dlatego wielu z nich za punkt honoru wyznaczało sobie dotarcie do owego grobu hrabiny, co miało zapewnić szczęście i dobrobyt. Źródło Sanu – myląca nazwa, ponieważ odnosi się do jednego z dopływów rzeki San. Zwiedzanie tego miejsca to poznanie prawdziwych dzikich Bieszczadów. Warto przejść się wytyczonym szlakiem, przebiegającym przez źródła Sanu, gdyż jest on niezwykle urokliwy. Zagroda Żubrów – atrakcja skierowana do dzieci i młodzieży. Zagroda często (niesłusznie) wybierana często przy gorszej pogodzie, ulokowana jest we wsi Muczne. Można w niej znaleźć żubry rasy Białowiesko-Kaukaskiej. Pora karmienia zwierząt to godziny: 7:30-8:30, 13-14 i można wziąć w nich udział. Torfowiska w Tarnawie – jest to rezerwat gdzie znajduje się trasa z drewnianymi pomostami, z których można oglądać bagienną faunę i florę. Jest to ciekawe miejsce dla miłośników botaniki, ponieważ w tym regionie występują rośliny dostępne wyłącznie w tej części kraju. Ciekawostką jest to, że w miejscu tym początkiem XIX wieku doszło do zapłonu spowodowanego przez iskry sypiące się z kolejki wąskotorowej. Pożar udało się ugasić dopiero po 5 latach. Karczma we młynie – w 2010 roku, w miejscu starego młyna w Ustrzykach Dolnych, odtworzono niepowtarzalny zabytek – użytkowy młyn z 1926 roku, pełniący niejako rolę muzeum. W muzeum tym można zarówno zapoznać się bliżej z pracę młynarza, jak i dobrze zjeść, ponieważ przy budynku funkcjonuje stara karczma. Jej zasada to dobrze i po bieszczadzku, skosztować więc można tradycyjnych proziaków, hrycenyków czy kisełycie. Są to miejsca które warto wziąć pod uwagę wybierając się w Bieszczady. Przedstawione propozycje zawierają bowiem miejsca te najbardziej znane, jak i te mniej popularne, które warto odkryć podróżując po tej części Polski. Wybrane punkty są odpowiednie zarówno dla indywidualnych turystów, zorganizowanych grup, jak i rodzin z dziećmi. 10 najciekawszych miejsc na Podkarpaciu które warto zobaczyć Lista atrakcji wartych zobaczenia w Bieszczadach jest bardzo długa, a każdy stały bywalec regionu ma na pewno swoje własne propozycje. Pokusiliśmy się jednak o stworzenie listy miejsc, które tworzą ten osławiony „bieszczadzki klimat” i są swego rodzaju wyróżnikiem regionu. Mamy nadzieję, że będzie ona przydatna szczególnie dla osób, dla których Bieszczady to jeszcze terra incognita. Nasze propozycje są bardzo różnorodne – oprócz najważniejszych „NAJ”, są też wędrówki na najpiękniejsze połoniny, miejsca związane z historią i tradycją regionu, mamy też kilka pomysłów, gdzie pójść z dziećmi, aby była to dobra zabawa dla całej rodziny. 1. Bieszczadzkie połoniny Połoniny – piękne, bardzo widokowe i absolutnie obowiązkowe do zobaczenia. Porastające górne partie bieszczadzkich szczytów murawy alpejskie nadają im specyficznego charakteru, wczesnym latem tworzą dywan w kolorze soczystej zieleni, a jesienią przebarwiają się na rudo-brązowo. Amatorom długich wędrówek polecamy trasy: – na Bukowe Berdo i Szeroki Wierch – bardzo widokowy szlak, przez wielu uważany za najpiękniejszą trasę w Bieszczadach Opis trasy: Bukowe Berdo i Szeroki Wierch Jesienne Bukowe Berdo – Tarnica i Halicz – propozycja z kategorii „bieszczadzkich klasyków”. Długa, licząca 20 km trasa, wymaga dobrej kondycji, ale wynagradza widokami, no i zdobywamy Tarnicę – najwyższy szczyt w polskich Bieszczadach Opis trasy: Tarnica i Halicz Na szczycie Halicza (1333 m) – Mała i Wielka Rawka – oprócz widokowych połonin mamy możliwość podejścia na Krzemieniec, na którym znajduje się trójstyk granic Polski, Ukrainy i Słowacji Opis trasy: Mała i Wielka Rawka Niebieski szlak z Wielkiej Rawki na Krzemieniec (Kremenaros) – Smerek i Połonina Wetlińska – dłuższa wycieczka z przejściem grzbietu połoniny zaczynając od słynącego z pięknych panoram Smereka, przez Przełęcz Orłowicza, grań Szarego Berda, Osadzki do Hasiakowej Skały, pod którą stało Schronisko „Chatka Puchatka” (remont i przebudowa od maja 2020 r.). Opis trasy: Smerek i Połonina Wetlińska Ścieżka biegnąca pod granią Połoniny Wetlińskiej pomiędzy Osadzkim Wierchem i Hasiakową Skałą Trasy krótkie – Połonina Wetlińska – obowiązkowy punkt zdobycia dla przybywających w Bieszczady, z Przełęczy Wyżnej na górę wyjdziemy w ok. 1 h. Atrakcją są wspaniałe panoramy oraz schronisko (od maja 2020 obiekt jest przebudowywany). Uwaga! Z powodu prowadzonych prac budowlanych przy schronisku – przebiegi szlaków uległy zmianie! Opis trasy: Połonina Wetlińska Panorama z Hasiakowej Skały (nad Chatką Puchatka) – Połonina Caryńska – jedno z najciekawszych widokowo miejsc w Bieszczadach Wysokich. Grupom rodzinnym polecamy krótkie i bardzo atrakcyjne podejście zielonym szlakiem z Przełęczy Wyżniańskiej i zejście czerwonym szlakiem do Brzegów Górnych – trasa jest ładna i wyjątkowo urozmaicona: źródełko, potoczki, drewniane mostki, stopnie, głębokie jary, przy szlaku znajduje się też dawny cmentarz greckokatolicki. Opis trasy: Połonina Caryńska Połonina Caryńska – widok w kierunku Tarnicy 2. Kultowe schroniska w Bieszczadach „Chatka Puchatka” – najwyżej położone schronisko w Bieszczadach Stojące pod Hasiakową Skałą schronisko o bardzo sympatycznej nazwie było jednym z najczęstszych celów wycieczek. Duża w tym zasługa stosunkowo krótkiego i dogodnego podejścia z Przełęczy Wyżnej (wg oznaczeń jedynie 1:15 h) i pięknych panoram na górze. Niestety, Chatka Puchatka to już historia, w maju 2020 r. rozpoczęła się przebudowa obiektu. Pewną pociechą dla wszystkich miłośników Chatki będzie informacja od Bieszczadzkiego Parku Narodowego, że planowane jest przeniesienie jej do świata wirtualnego i wykonanie kopii 3D. Uwaga! W okresie prowadzonych prac budowlanych zmianie uległy też przebiegi szlaków. Opis trasy: Smerek i Połonina Wetlińska Tak wyglądało słynne schronisko „Chatka Puchatka” Chata Socjologa Bez prądu, bieżącej wody i gazu, za to z atmosferą dawnych schronisk – śpiewem i gitarą przy kominku, wspólnym przygotowywaniem posiłków oraz pięknym widokiem na bieszczadzkie wzniesienia – to właśnie czeka na wędrowców, którzy dotrą do „Chaty Socjologa”. „Chata Socjologa” to klimatyczne schronisko na szczycie Otrytu, na wysokości 896 m Zostało ono wybudowane w latach 1972–1973 z inicjatywy Henryka Kliszko z Instytutu Socjologii UW. 3 stycznia 2003 roku doszło do pożaru schroniska, jednak szybko udało się go odbudować – ponowną działalność rozpoczęło już rok później. Chatą opiekuje się Stowarzyszenia Klub Otrycki. Chata Socjologa na Otrycie 3. Najwyższy szczyt w polskich Bieszczadach – Tarnica (1346 m) Tarnica jest też, obok Połoniny Caryńskiej i Wetlińskiej, najczęściej odwiedzanym wierzchołkiem regionu. Swoim zdobywcom oferuje wspaniałe widoki, zarówno na polską, jak i ukraińską stronę Bieszczadów oraz dalej, aż po Gorgany. Na górze stoi krzyż oraz tablica upamiętniające pobyt ks. Karola Wojtyły 5 sierpnia 1953 r. Z Wołosatego można wejść w 2:15 h. Szczyt należy do Korony Gór Polski. Opis trasy: Tarnica i Halicz Panorama z Tarnicy jest jedną z najpiękniejszych w polskich Bieszczadach 4. Wypalanie węgla w Bieszczadach Wypał węgla to do niedawna stały element bieszczadzkiego krajobrazu. To nie tylko sam proces pozyskiwania węgla drzewnego, ale też fascynujący świat węglarzy – mężczyzn silnych, zahartowanych i samotników, wokół których powstało sporo ciekawych historii. Obecnie coraz trudniej jest zobaczyć na żywo działający wypał węgla, w tej dziedzinie też pojawił się element „opłacalności”, można więc spędzić wakacje w Bieszczadach i nie spotkać węglarzy. A szkoda, bo to istotny element bieszczadzkiego „klimatu”. Pewną namiastką tego może być Plenerowe Muzeum Wypału Węgla Drzewnego. Znajduje się ono przed wjazdem do wsi Muczne. Oprócz eksponatów, takich jak: retorty i konstrukcja mielerza – ustawiono szereg tablic informacyjnych, prezentujących historię rozwoju przemysłu drzewnego w Bieszczadach i historie węglarzy. Więcej o Wypalaniu węgla drzewnego w Bieszczadach oraz o Plenerowym Muzeum Wypału Węgla Drzewnego: Uroki i historia Bieszczadzkiego Worka Plenerowe Muzeum Wypału Węgla Drzewnego 5. Przejazd drezyną rowerową Uruchomione w maju 2015 drezyny są prawdziwym przebojem regionu, doskonałą propozycją na aktywną i oryginalną wycieczkę dla całej rodziny. Informacje praktyczne: – Stacje odjazdowe drezyn znajdują się w 2 punktach: Uhercach Mineralnych i w Ustrzykach Dolnych (działa tylko w sezonie letnim). – odjazd odbywa się zgodnie z rozkładem. W pierwszym pojeździe zasiada kierownik składu, który czuwa nad bezpiecznym przejazdem całej grupy – drezyna przeznaczona jest dla 4 osób (lub 5 – jeśli jest dziecko). 2 osoby kręcą pedałami, 2 komfortowo oglądają mijaną okolicę. Pojazd jest wyposażony w hamulec, ale oczywiście należy przestrzegać odpowiedniego tempa jazdy i odległości pomiędzy jadącymi. Każda drezyna posiada kosz bagażowy – nie ma więc problemu, co zrobić z plecakiem, torbą , kurtką. – trasy – do wyboru jest kilka wariantów tras, o różnej długości, np. ze stacji w Uhercach Mineralnych bardzo malownicza w stronę Zagórza (Jankowce i Łukawica) i w kierunku Ustrzyk Dolnych (Stefkowa). Ze stacji Ustrzyki Dolne do Ustianowej lub Krościenka. Jeżeli zasmakujemy w przejażdżkach drezynami możemy wybrać się ponownie na inną trasę. – czas przejazdu – zależy oczywiście od wybranej trasy i trwa ok. 1,5-3,5 godz. – ceny – koszt przejazdu zależy od trasy i wynosi 120 zł i 130 zł. W okresie wakacyjnym, kiedy zainteresowanie przejazdami jest bardzo duże, warto wcześniej zarezerwować bilet przez Internet. – Siedzibą wypożyczalni jest stacja kolejowa w Uhercach Mineralnych. Miejsce jest bardzo klimatyczne – zadbano o wszystkie detale nawiązujące do Austrii. Zresztą zobaczcie sami:) Strona wypożyczalni: Na trasie przejazdu drezynami rowerowymi 6. Bieszczadzka kolejka leśna Bieszczadzka kolej powstała pod koniec XIX w. kolejka wąskotorowa związana jest z okresem intensywnej eksploatacji drewna i rozwoju przemysłu drzewnego w Bieszczadach. Powstawały wówczas tartaki, potażnie i beczkarnie, jak np. należący do firmy Rubinstein&Frommer „Folwark Beczkarnia” – zakład produkcji beczek, który zatrudniał ponad 500 osób. Rozwijały się wsie, ludzie mieli pracę. Wszystko zmieniła II wojna światowa. Wsie zniszczono, ludność wysiedlono, później część terenów włączono do Bieszczadzkiego Parku Narodowego. W latach 90. XX w. kolejka okazała się nieekonomiczna, więc wyłączono ją z eksploatacji. Reaktywowana dzięki staraniom powołanej Fundacji Bieszczadzkiej Kolejki Leśnej w Cisnej – Majdanie stała się dużą atrakcją turystyczną. Przejazdy odbywają się na trasie Majdan – Przysłup i Majdan – Balnica, bilety można nabyć w kasie biletowej lub przez Internet. Dodatkowo warto zwiedzić skansen znajdujący się przy stacji w Majdanie. Więcej informacji: Bieszczadzka kolejka leśna Rozkład jazdy: Bieszczadzka kolej (fot. Marzena Gumińska-Gruszka) 7. Tajemniczy „Grób Hrabiny” Grób Hrabiny znajduje na terenie wsi Sianki (nieistniejącej po stronie polskiej), miejscowości która przed II Wojną Światową była znanym kurortem – z pensjonatami, restauracjami, skocznią narciarską, kortem tenisowym, teatrem… Potoczna nazwa „Grób Hrabiny” odnosi się do 2 nagrobków: hrabiny Klary z Kalinowskich Stroińskiej (zmarła w 1867 r.) i jej męża Franciszka Stroińskiego. Przedwcześnie zmarła Klara była wielką miłością Franciszka, para nazywana jest “bieszczadzkimi Romeo i Julią“. Obok nagrobków postawiono niewielką kaplicę grobową (mocno zniszczona obecnie jest odrestaurowana). Są tu też fundamenty cerkwi pw. św. Stefana. Miejsce znajduje się w rejonie zwanym „Bieszczadzkim Workiem”, na trasie prowadzącej do „Źródeł Sanu”. Opis trasy: Do źródeł Sanu O historii Sianek oraz sytuacji miejscowości – po stronie polskiej i ukraińskiej piszemy więcej tutaj: Bieszczadzkie Sianki po obu stronach granicy Stary cmentarz, gdzie znajduje się Grób Hrabiny 8. Źródła Sanu Źródła Sanu – tak naprawdę jest to źródło jednego z dopływów Sanu, właściwe źródła znajdują się już po stronie ukraińskiej. Warto tu jednak przyjść, sama trasa jest niezwykle urokliwa, polecamy ją szczególnie tym, którzy szukają dzikich Bieszczadów, miejsc z ciekawą historią, niezwykłych, a nawet tajemniczych. Szlak prowadzi przez nieistniejące już wsie: Bukowiec, Beniowa i Sianki, a także obok wspomnianego już “Grobu Hrabiny”. Na polance powyżej źródełka znajdują się polskie i ukraińskie słupy graniczne, jest też kamienny obelisk z krzyżem ustawiony przez stronę ukraińską. Opis trasy: ” Do źródeł Sanu” i wielu innych ciekawych miejsc: “Uroki i historia Bieszczadzkiego Worka“ Źródła Sanu”Źródła Sanu” – na polance, powyżej źródła, stoją polskie i ukraińskie słupy graniczne oraz kamienny obelisk z krzyżem ustawiony przez stronę ukraińską 9. Bieszczadzkie cerkwie Cerkwie to nieodłączny element bieszczadzkiego krajobrazu, propozycja nie tylko dla miłośników historii i pięknej architektury oraz temat rzeka. Każda z cerkwi to nie tylko styl, ale osobna, często tragiczna historia. Z długiej listy obiektów wartych poznania wybraliśmy 3 propozycje. Cerkiew w Łopience – kultowe miejsce w Bieszczadach Łopienka, w której znajduje się grekokatolicka cerkiew z ikoną Matki Boskiej Łopieńskiej Pięknej Miłości to jedno z bardziej znanych miejsc w Bieszczadach. Do czasów wysiedleń ludności w 1947 r. cerkiew z otoczonym kultem cudownym obrazem była największym sanktuarium maryjnym w Bieszczadach oraz celem licznych pielgrzymek. Tutaj też odbywały się słynne odpusty, na które przybywali wierni z Rzeszowa, Sniny czy Użhorodu. Cerkiew św. Michała Archanioła w Smolniku – jest to dzisiaj jedyny zachowany obiekt sakralny reprezentujący typ bojkowski w Bieszczadach i jeden z trzech w całym kraju. Cerkiew znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Cerkiew pw. bł. Bronisławy w Hoszowie (XX w.) – do zwiedzenia tej cerkwi nie trzeba szczególnie namawiać, wystarczającą zachętą powinien być fakt, że jest ona częstym motywem bieszczadzkich widokówek. Cerkiew w Bystrem (1902 r. ) – zabytek włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej. Kopia ikony Matki Bożej Łopieńskiej wykonana przez Jadwigę Denisiuk z Cisnej 10. Zagórz i monumentalne ruiny kościoła i klasztoru karmelitów bosych. Klasztor ma ciekawą historią – powstał na pocz. XVIII w., został zniszczony przez pożar w 1822 r. Kilkukrotnie podejmowane próby jego odbudowy – nie powiodły się. W naszym zestawieniu znalazł się jeszcze z jednego powodu – jest on bowiem „bohaterem” powieści z nowej serii o Panu Samochodziku: Pan Samochodzik i klasztor w Zagórzu (autor Jakub Czarnik). Zagórz (fot. Ewelina Zofińska) 11. Krzemieniec (Kremenaros) Krzemieniec – znajduje się tutaj trójstyk granic Polski, Ukrainy i Słowacji. W miejscu tym ustawiono granitowy obelisk z godłami państw oraz nazwami szczytu w trzech językach. Strona ukraińska umieściła też tutaj „kapsułę czasu”. Krzemieniec możemy odwiedzić przy okazji wycieczki na „Rawki”. Ze szczytu Wielkiej Rawki dojdziemy na Krzemieniec w 0:45 h (niebieskie znaki). Opis trasy: Mała i Wielka Rawka trójstyk granic na Krzemieńcu. Krzemieniec (Kremenaros) 1221 m 12. „Bieszczadzkie morze” Jezioro Solińskie – jedna z większych atrakcji turystycznych regionu, my dodalibyśmy jeszcze – jedna z piękniejszych bieszczadzkich atrakcji. Oprócz niewątpliwych walorów rekreacyjnych trzeba dodać kilka danych technicznych: jest to największy w Polsce sztuczny zbiornik wodny retencyjno-energetyczny, a zapora, licząca 81,8 m wysokości jest najwyższą zaporą w Polsce. Można tu żeglować, popływać łódką, kajakiem lub statkiem turystycznym. Ciekawą propozycją, szczególnie dla interesujących się budownictwem, jest też zwiedzenie samej zapory. Wokół jeziora rozwinęły się modne miejscowości z dużym zapleczem rekreacyjnym: Polańczyk i Solina oraz wiele mniejszych. Poniżej Jeziora Solińskiego znajduje się Jezioro Myczkowskie. Geograficznie ujmując jezioro Solińskie nie leży w Bieszczadach tylko Górach Sanocko-Turczańskich. Jest ono jednak tak zakotwiczone w świadomości turystów, jako bieszczadzka atrakcja, że umieściliśmy je w naszym zestawieniu. Więcej inf. Jezioro Solińskie – bieszczadzkie morze Jezioro Solińskie (fot. Sebastian Kwiatkowski) 13. Bieszczadzkie jeziorka Sine Wiry – rezerwat krajobrazowy – znajduje się tu przełom Wetliny z urokliwymi progami skalnymi, z pasem głazów i skał, przez który przebija się z wielkim szumem rzeka Wetlina. Można zejść nad rzekę, by się ochłodzić w górskim potoku). Jeżeli dysponujemy większą ilością czasu, można przedłużyć wędrówkę – znajduje się tutaj druga ścieżka widokowa “Sine Wiry II’, która prowadzi w kierunku nieistniejącej wsi Zawój. Nad „Sine Wiry” dotrzemy ze wsi Polanki (w połowie drogi między Polańczykiem, a Cisną w dolinie Solinki) – parking koło galerii “Czary Kot”. Opis trasy w: Beskidzkie wycieczki dla najmlodszych trasy na wózek Miłośnikom jeziorek polecamy też Jeziorka Duszatyńskie i Jeziorko Bobrowe k. Huczwic. “Bieszczady – Sine Wiry, autor zdj. “MONA” 14. Wodospad “Siklawa Ostrowskich” w Wetlinie Wodospad “Siklawa Ostrowskich”, zwany też „Wodospadem w Starym Siole” lub „Wodospadem w Wetlinie” ma ok. 5 wysokości i jest to prawdopodobnie najwyższy jednolity, pionowy spadek wody w Bieszczadach. Do wodospadu dojdziemy drogą, która prowadzi do ośrodków Piotrowa Polana i Leśny Dwór w Wetlinie. Od asfaltowej drogi wąska ścieżka prowadzi pod sam wodospad. Uwaga, zejście ze skarpy jest strome i może być śliskie. Wodospad “Siklawa Ostrowskich” w Wetlinie 15. Wodospad na potoku Hylaty, zwany również Szepit Hylaty uważany jest za najwyższy bieszczadzki wodospad, według niektórych źródeł ma około 8 metrów wysokości. Znajduje się niedaleko Zatwarnicy – dojdziemy do niego ścieżką historyczno-przyrodniczą “Hylaty” – od chaty bojkowskiej i przystanku PKS – mamy do przejścia 1,4 km szutrową drogą. Po prawej stronie mijamy niewielki szyb (kiwajka) wydobywający ropę. Sam wodospad jest dobrze oznaczony, znajduje się tutaj tablica informacyjna, brzeg potoku jest wzmocniony murem, z drogi zejdziemy nad brzeg wodospadu po stalowych schodach. Droga prowadząca z Zatwarnicy nad Hylaty nadaje się do przejechania wózkiem (planowano ją wyasfaltować). Wodospad na potoku Hylaty, zwany również Szepit 16. Worek Bieszczadzki “Worek Bieszczdazki” – to popularnie stosowana nazwa odnosząca się terenów części doliny górnego Sanu od jego źródeł do Tarnawy Niżnej (od strony wschodniej i południowej pomiędzy granicą z Ukrainą i od zachodu pomiędzy pasmem polskich Bieszczadów Wysokich). Poprowadzona jest tutaj ścieżka przyrodniczo-historyczna “W dolinie górnego Sanu”. Na jej trasie znajdują się nieistniejące już wsie: Bukowiec, Beniowa i Sianki, pozostałości cerkwi i cmentarzy oraz Grób Hrabiny. Ścieżka kończy się w okolicach Przełęczy Użockiej, u źródeł jednego z dopływów Sanu. Do Grobu Hrabiny i dalej do źródeł Sanu prowadzi szlak turystyczny – z Bukowca to ok. 20 km. Dla dzieci trasa może być zbyt długa i zbyt nużąca. Ale na pewno warto przebyć jej fragment – do nieistniejącej wsi Beniowa (z parkingu w Bukowcu prowadzi 2,5 km szlak), znajduje się tutaj cmentarz oraz pozostałości fundamentów cerkwi. Warto zwrócić uwagę na charakterystyczną bryłę piaskowca w kształcie łodzi, na którym wyryty jest rysunek ryby – znak pierwszych chrześcijan (prawdopodobnie jest to podstawa chrzcielnicy poprzedniej cerkwi). Na parking można wrócić tą samą drogą, ale dla urozmaicenia proponujemy podążyć za żółtym szlakiem rowerowym, którym dojdziemy do szerokiej szutrowej drogi i stąd w prawo do Bukowca. Ciekawostka – w Tarnawie Niżnej (“Baza nad Roztokami”) kręcono sceny serialu “Wataha”. Więcej informacji: Uroki i historia “Bieszczadzkiego Worka” Bieszczadzki Worek zimą Podstawa chrzcielnicy na ruinach cerkwi w Beniowej 17. Pokazowa Zagroda Żubrów Zagroda żubrów to atrakcja nie tylko dla najmłodszych – doskonały pomysł na wycieczkę rodzinną, przerywnik w pieszych wędrówkach, pomysł na gorszą pogodę, itp. Zagroda znajduje się na terenie leśnictwa Muczne, przy drodze Stuposiany – Tarnawa Niżna, ok. 2 km przed miejscowością Muczne. Hodowane są tutaj żubry rasy białowiesko-kaukaskiej. Warto przyjść tutaj w porach karmienia zwierząt: 7:30-8:30, 13-14. Pokazowa Zagroda Żubrów 18. Torfowiska wysokie w Tarnawie Torfowiska w Tarnawie to rezerwat, który zwiedza się bardzo komfortowo – trasa przebiega po specjalnie przygotowanych drewnianych pomostach, z których można podziwiać występujące tu rośliny bagienne i błotne (głównie mchy torfowce). Przejście przez torfowisko w Tarnawie to prawdziwy raj dla botaników. Informacje praktyczne: zwiedzanie jest bezpłatne, przygotowane są 2 trasy, warto zobaczyć obydwie. Przy drodze znajduje się parking oraz wiaty. Ciekawostki: W latach 70. próbowano odwodnić te tereny budując rowy melioracyjne, spowodowało to częściową zniszczenie torfowiska. Przed II wojną światową przebiegała tędy linia kolejki wąskotorowej z Mucznego do Sokolik Górskich. W 1927 r. od iskier przejeżdżającej kolejki wąskotorowej doszło do zapalenia się torfowiska, pożar trwał przez 5 lat. Zobacz: Torfowisko wysokie w Tarnawie Wyżnej Torfowiska wysokie w Tarnawie 19. Bieszczadzki mix – atrakcje na trasie Muczne-Tarnawa Oprócz “Pokazowej zagrody żubrów“, “Plenerowego Muzeum Wypału Węgla Drzewnego” i rezerwatu „Torfowiska wysokie” warto zobaczyć jeszcze, ruiny mostu kolejki oraz tarasy widokowe. Taras widokowy na rozlewisko – służący obserwacji bobrów (żadnego nie widzieliśmy :-), ładna duża wiata i bardzo ciekawe tablice informacyjne związane z bobrami. Miejsce znajduje się przy samej drodze zaraz za Mucznem. Ruiny mostu kolejki – filary mostu dawnej kolejki wąskotorowej, która funkcjonowała w latach 1904-1936. Most na potoku Roztoka (obecnie tylko drogowy) znajduje się za Mucznem, przy początku tzw. Błękitnej Alei. Oczywiście, wcześniej warto zaznajomić się z historią kolejki Bieszczadzkiego Worka. Ruiny mostu znajdują się w sąsiedztwie kolejnej atrakcji – „tarasów widokowych”. Tarasy widokowe – skąd rozciąga się piękna panorama na Bukowe Berdo, Krzemień i Kopę Bukowską. Musimy podjechać krótki odcinek samochodem tzw. Błękitną Aleją, potem jeszcze podejść ok. 1 km pieszo. Na wzniesieniu przygotowano 2 tarasy widokowe. Jest to świetna propozycja spacerowa dla wszystkich, nie tylko dla rodzin z dziećmi. Mapa atrakcji na trasie Muczne – Tarnawa 20. Wieża widokowa na Jeleniowatym Licząca 34 m wysokości wieża widokowa na Jeleniowatym to kolejna atrakcja w Bieszczadach. Ażurowa konstrukcja sprawia, że już podczas podchodzenia na górę czekają nas wspaniałe widoki, ale najpiękniejsze panoramy zobaczymy ze znajdującego się na najwyższym poziomie tarasu widokowego. W kierunku południowym widać ciąg najwyższych bieszczadzkich szczytów: Halicz, Kopę Bukowską, cały grzbiet Bukowego Berda, Połoninę Caryńską, Połoninę Wetlińską i Smerek. Zobaczymy też Otryt, dolinę górnego Sanu, a nawet ukraińskie Bieszczady i Gorgany! W dole w całej okazałości prezentuje się wieś Muczne. Opis wycieczki: Panorama Bieszczadów z wieży na Jeleniowatym Wieża widokowa na Jeleniowatym To oczywiście niepełna lista bieszczadzkich wyróżników i atrakcji na rodzinne wypady. Postaramy się ją sukcesywnie rozbudowywać i aktualizować. Mamy nadzieję, że nasze propozycje będą inspiracją do rodzinnego wyjazdu, do poznawania, smakowania i szukania „swoich” miejsc, tak by móc stworzyć własną, rodzinną TOP listę bieszczadzkich atrakcji. Amatorom mniej znanych miejsc w Bieszczadach – nieistniejących wsi, pięknych cerkwi, kapliczek, punktów widokowych – miejsc nieoczywiste, rzadziej odwiedzanych, ale absolutnie wartych zobaczenia polecamy nasze propozycje zebrane w opisie: Klimatyczne miejsca w Bieszczadach Bieszczady w ciągu ostatnich lat stały się miejscem niemal kultowym. „A może by tak rzucić to wszystko i wyjechać w Bieszczady?” – kto z nas nie zna tego powiedzenia? No, właśnie. Ale jeśli naprawdę mamy udać się w Bieszczady, to podczas której pory roku? W tym artykule postaramy się przedstawić uroki Bieszczad jesienią, zimą, wiosną i latem. Bieszczady jesienią, czyli złota polska jesień w górach Bieszczady jesienią prezentują się zupełnie inaczej niż w każdą inną porę roku. Złota jesień w Bieszczadach to świetna odskocznia od smutnej miejskiej pluchy. Gdy po Bieszczadach błądzi jesień, warto urwać się przynajmniej na weekend z zatłoczonego miasta. Ale co wybrać w Bieszczadach jesienią? Bardzo popularnym miejscem jest Wetlina. Dlaczego? Ano dlatego, że z tej wsi jest niedaleko na większość bieszczadzkich szlaków. Dla tych, którzy preferują nieco większe miejscowości, dobrym wyborem może okazać się wieś uzdrowiskowa Cisna. Znajduje się w niej ok. 30 ośrodków wypoczynkowych, więc jest w czym wybierać. Miłośnicy spokoju i azylu od codzienności zapewne znajdą to, czego pragną w osadzie Muczne, ok. dwustuosobowej wsi Drewnik lub dawnym mieście o nazwie Lutowiska. Bieszczady zimą, czyli azyl i biel Podobno, jeśli ktoś był w Bieszczadach zimą, to będzie tam wracał co roku. Podczas mroźnych miesięcy te magiczne góry są najbardziej odludne i tajemnicze. Pragniesz zimą odciąć się od świata? Bieszczady to świetne miejsce do realizacji tego planu. Lista miejscowości, które warto odwiedzić, jest długa. Bieszczady znane są z wielu niedużych ośrodków turystycznych. Oto kilka przykładowych adresów, które warto odwiedzić: znajdująca się obok Wetliny – Kalnica, kameralna wieś – Zatwarnica czy wspominane już Muczne. Do podróży w Bieszczady zimą warto się odpowiednio przygotować. Podstawą będą buty górskie oraz raki, które mogą okazać się zbawieniem na zaśnieżonych szlakach. Oczywistością będzie napomknięcie o odpowiedniej odzieży wierzchniej, ciepła kurtka i spodnie oraz bielizna termiczna to podstawa. Góry zimą są piękne, ale wymagają od nas więcej. Bieszczady wiosną, czyli wszystko budzi się do życia Wiosną, szczególnie wczesną, gdy wszystko budzi się do życia, w Bieszczadach nie ma jeszcze wielu turystów. Bieszczady wiosną to niepowtarzalna gratka dla obserwatorów przyrody oraz tych, którzy uwielbiają robić zdjęcia pięknym krajobrazom. Dużym plusem są również ceny, które podczas tej pory roku wędrują w dół. Szczególnie polecane przez turystów w okresie wiosennym są miejscowości takie jak, Smolnik nad Sanem z urokliwą cerkwią, szczyt górski Dwernik Kamień czy kultowa już Chatka Puchatka, czyli schronisko, z którego możemy podziwiać wspaniałe widoki. Chatka Puchatka to też wiele historii związanych z powojennymi dziejami Bieszczad. Bieszczady latem, czyli szczyt sezonu i Solina Lato to oczywiście najpopularniejsza pora na wypoczynek w Bieszczadach. Kultowym letnim miejscem Bieszczad jest Jezioro Solińskie. Można tu oddać się plażowaniu lub żegludze, to także świetne miejsce dla miłośników łowienia ryb. Dużą popularnością podczas wakacji cieszy się kurort Polańczyk bogaty w atrakcje turystyczne i noclegi, można znaleźć tu sanatoria, kempingi czy przystanie wodne. Lato to także dobry czas na zdobywanie szczytów. Miłośnicy górskich wędrówek nie mogą przepuścić okazji wejścia na najwyższy szczyt Bieszczad, czyli Tarnicę, której wysokość jest równa 1346 m Wędrówkę na szczyt poleca się zacząć w chętnie odwiedzanych przez turystów Ustrzykach Górnych. Na Tarnicy można podziwiać siedmiometrowy krzyż, który upamiętnia wizytę Karola Wojtyły z 1953 roku. Podziel się Ogólna ocena artykułu Oceń artykuł Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy Przeczytaj także