I to zarówno w jednym posiłku, jak i na ogrodowej grządce. W tym artykule wyjaśnimy jak pomidor i ogórek oddziałują na siebie, czy można je łączyć w potrawach, a także czy można sadzić pomidory obok ogórków. Czy można łączyć pomidora z ogórkiem? Fot. pixabay.com. Czy można łączyć pomidora z ogórkiem w posiłkach Sałatka z konserwowej papryki i cebuli w ketchupie to świetny dodatek do dań Warzywa. Papryka. Przyprawy. Bazylia. Odsłon: 724. do 15 min. Taka możliwość wydłużenia czasu zastosowania osłon jest szczególnie przydatna w uprawie warzyw ciepłolubnych, takich jak pomidory i papryka. Uprawa pomidorów w tunelu foliowym lub w szklarni pozwala przyspieszyć zbiory o 10 do nawet 25 dni. Podobne efekty uzyskamy w uprawie papryki, oberżyny (czyli bakłażana) i ogórka. Wszystkie kultury rodziny psiankowatych (papryka, ziemniaki, bakłażany) są krewnymi pomidorów, dlatego mają podobny rodzaj odżywiania, absorbują te same substancje z gleby, mają też pospolite szkodniki. Ogórki są dobrymi poprzednikami pomidorów, ale są ciasne w jednym łóżku, zacieniają pomidory i odbierają im wartości odżywcze. Tunel foliowy 3x6 m podwójne drzwi - metalowy zielony 18m2. Foliak na pomidory z zielonej folii, to hit na rynku ogrodniczym, zdobywca prestiżowej Pierwszej Nagrody za Najlepszy Produkt Dla Ogrodnictwa w 2014 roku na Targach Ogrodniczych Expo Arena. Klient, który zakupił go w naszym sklepie, uwiecznił namiot na zdjęciu, by inni przyszli Nasiona można wysiać do skrzynki (na głębokość 0,5-1 cm) i przepikować papryczki do osobnych doniczek, gdy wypuszczą po jednym liściu właściwym. Jednak w uprawie doniczkowej wygodniej od razu posiać po jednym nasionku do osobnych, małych doniczek. Nie trzeba wtedy pikować papryki, czyli pracy jest mniej. 🥇 Descarga gratuita de Pomidory i ogorki w jednej szklarni obok siebie czy tak mozna MP3. Descargue el archivo mp3 Pomidory i ogorki w jednej szklarni obok siebie czy tak mozna a una calidad de audio de 320 kbps. W dzisiejszym odcinku z cyklu „Ogród Warzywny” będzie mowa o pikowaniu selera, papryki i kapusty oraz o wysiewie pomidorów i okry. Zapraszamy!Pogoda na razie Pomidory Czarne, Zielone, Żółte i Pomarańczowe - Różnorodność Kolorów i Smaków w Sadzonkach! Sadzonki Papryki, Ogórków i Innych Warzyw - Zdrowe i Odpowiednio Wyselekcjonowane. W sadzonkionline.pl znajdziesz również sadzonki papryki, ogórków, dyni, cukinii i wielu innych warzyw. Nasze sadzonki to gwarancja sukcesu w Twoim ogrodzie. Bardzo często jest to temperatura w tunelu poniżej 10°C. Większą podatność na występowanie uszkodzeń tego typu mają odmiany o dużych owocach oraz o spłaszczonym kształcie, a także pomidory malinowe o cienkiej skórce. „Kocie uśmieszki” mogą być również powodowane działaniem pestycydów i regulatorów wzrostu. EIQ2I45. Warzywa psiankowate należą do jednej z bardzo ważnych z punktu widzenia gospodarczego grupy roślin uprawnych. Z tego powodu należące do niej gatunki stanowią obiekt zainteresowań genetyków. Konferencja zorganizowana latem w Krakowie była okazją do zapoznania się z bioróżnorodnością wśród gatunków z rodziny Solanaceae. Czytaj dalej... Uprawa pomidorów z różnych firm nasiennych, fot. A. Wize Cechy odmianowe i kolekcja Wszystkie warzywa psiankowate pochodzą z regionów subtropikalnych, z tego wnikają ich wysokie wymagania termiczne. Wśród odmian pomidorów i papryki przeznaczonych zarówno do upraw polowych, jak i pod osłonami występuje duże zróżnicowanie. Dotyczy ono pokroju rośliny, typu i siły wzrostu, koloru i kształtu owoców (są to jagody), ich składu chemicznego, przydatności do uprawy w określonych warunkach, odporności na choroby i szkodniki. Stosunkowo wczesny termin konferencji i tegoroczne bardzo zmienne warunki atmosferyczne nie pozwoliły w pełni ukazać w 100% zróżnicowania pomiędzy roślinami odmian i typów sprowadzonych z różnych regionów świata. Zdecydowana większość roślin była uprawiana z wykorzystaniem polimerów – ściółek z włókniny polipropylenowej, polipropylenowej z fotodegradantem oraz wykonanych z polikwasu mlekowego. Mniej znane gatunki Oprócz zaprezentowanych w Krakowie miechunek, uwagę gości zwracały dwa gatunki psianek: melonowa (Solanum muricatum) i stuliszolistna (S. sisymbriifolium). Oba gatunki przy sprzyjających warunkach środowiskowych bardzo silnie się rozkrzewiają. Wstępne obserwacje oraz skromna literatura wskazują, że są trudne w uprawie z kilku względów. Psianka melonowa ma wysokie wymagania termiczne, lecz jednocześnie zbyt wysoka temperatura powietrza (powyżej 30℃) wpływa hamująco za zawiązywanie owoców (roślina obficie kwitnie, lecz zrzuca zawiązki), podobnie działa niedobór światła. W optymalnych warunkach pomimo obfitego kwitnienia roślina wiąże w jednym gronie jedynie ok. 5% kwiatów. Gęsto ulistnione pędy bardzo łatwo jest rozmnażać wegetatywnie. Tworzy owoce owalne kremowe, z fioletowymi smugami i bardzo niewielką ilością drobnych nasion, których ilość zależy od formy wyjściowej rośliny, rodzaju zapylenia i warunków uprawy. Psianka stuliszolistna tworzy pęd główny podobnie jak pomidor (lecz sztywny) z wieloma pędami bocznymi. Cała roślina jest gęsto pokryta kolcami, tworzy kwiaty podobne do kwiatów ziemniaka, lecz kilkukrotnie większe, początkowo białe, przebarwiające się wraz z upływem dnia na jasnoniebiesko. Liczne, czerwone owoce znajdują się w kolczastej okrywie. Jest chętnie zasiedlana przez stonkę ziemniaczaną, w stopniu podobnym jak oberżyna i dlatego może stanowić roślinę wskaźnikową dla tego szkodnika. Propozycje od specjalistów Pomidory W wysokim tunelu foliowym pokazano wiele odmian pomidorów z różnych segmentów tego gatunku, przeznaczonych do upraw na dużą skalę. Reprezentująca na spotkaniu firmę Hazera Małgorzata Zadura wskazała, że w asortymencie znajdują się odmiany polecane do uprawy ekologicznej Cornabel o oryginalnym kształcie owoców (wydłużonej papryki) i dużej masie nawet w niektórych przypadkach przekraczającej 350 g. Jest ona polecana do uprawy już od wczesnych, marcowych nasadzeń, a dzięki silnemu wigorowi może być uprawiany również w przedłużonych cyklach. Należy zapewnić zwiększone nawożenie potasem, a w okresie intensywnego dorastania owoców, również magnezem i żelazem. Do upraw ekologicznych dostosowana jest odmiana VP1 – znana producentom wyjątkowo wczesna odmiana kulistego pomidora malinowego, do uprawy na cztery lub pięć gron. Owoce są żebrowane, mięsiste do 300 g, bez tendencji do tworzenia zielonej piętki i zaburzeń fizjologicznych. Jednym ze szlagierów niedawno wprowadzonych do obrotu jest pomidor Jangcy. Jest on polecany na krótki cykl uprawy (do 7 gron). Odznacza się wysokim potencjałem plonotwórczym. Wiąże 5-7 śliwkokształtnych, twardych owoców malinowych w gronie, o masie 160-180 g. O odmianach Hazery, a także o tym na co zwracać szczególną uwagę przy uprawie pomidorów w tunelach mówiła Małgorzata Zadura, fot. I. Maczek VP1, fot. P. Bucki VP1, fot. A. Wize VP1, fot. K. Dudka Cornabel, fot. A. Wize Cornabel, fot. P. Bucki Cornabel, fot. P. Bucki Cornabel, fot. K. Dudka Jangcy, fot. A. Wize Jangcy, fot. P. Bucki Jangcy, fot. P. Bucki Jangcy, fot. P. Bucki Jangcy, fot. K. Dudka Jangcy, fot. K. Dudka O ofercie Yuksel Tohum Seeds mówiła Elżbieta Cichoszewska. Cassarosa to jedna z topowych odmian pomidorów tej firmy do upraw całorocznych w szklarni i do tuneli foliowych. Rośnie silnie, ma krótkie międzywęźla i dużą powierzchnię liści, które chronią owoce przed oparzelizną słoneczną. Owoce są lekko spłaszczone, karbowane. Owoce duże o masie 200-250 g i więcej, wskazane jest pozostawianie 4 owoców w gronie. Do Cassarosy zbliżony pod względem samej rośliny jest „czekoladowy” Bucanero, o bardzo oryginalnych i smacznych owocach. Są one wielokomorowe, osiągają masę nawet do 300 g. Jedną z koktajlowych odmian jest Tiger o owocach barwy czekoladowo-ceglastej, z lekkimi przebarwieniami na całej powierzchni. Mają one wysoką zawartością likopenu. W gronach zebranych jest po 8-10 pomidorów, o masie 40-45 g. Odmianę tę wyróżnia wyjątkową twardością owoców w porównaniu z pozostałymi odmianami z tego segmentu, nie mają one skłonności do pękania. Elżbieta Cichoszewska (w środku) zaprezentowała odmiany firmy Yuksel Tohum Seeds polecane do uprawy tunelowej, fot. I. Maczek Bucanero, fot. A. Wize Bucanero, fot. K. Dudka Bucanero, fot. P. Bucki Tiger, fot, P. Bucki Tiger, fot. K. Dudka Tiger, fot. K. Dudka Cassarosa, fot. K. Dudka Cassarosa, fot P. Bucki Cassarosa, fot. P. Bucki Charakterystykę odmian marki Seminis przybliżył jej przedstawiciel, Piotr Dutkowski. Jedną z nowo zarejestrowanych odmian malinowych jest Pink ID. Wiąże owoce o średniej masie 200 g, nie mające tendencji do tworzenia zielonej piętki. Jest polecana zarówno do nasadzeń wczesnych jak i do uprawy jesiennej. Spośród czerwonych odmian wielkoowocowych na uwagę zasługuje Partova. Jej owoce o masie 180-220 g B mają bardzo ładną, delikatną szypułkę. Są one intensywnie wybarwione, o niewielkim rdzeniu. Pomidor Matissimo tworzy owoce nieco cięższe (do 250 g). Zaletami obydwu odmian jest wysoka trwałość pozbiorcza, niski udział rdzenia w owocach oraz łatwość dostosowania się do warunków uprawy panujących w obiekcie. Odmiany marki Seminis przedstawił Piotr Dutkowski, fot. G. Wojcieszek Matissimo, fot. P. Bucki Matissimo, fot. A. Wize Matissimo, fot. K. Dudka Matissimo, fot. K. Dudka Partova, fot. P. Bucki Partova, fot. K. Dudka Partova, fot. K. Dudka Pinkid, fot. A. Wize Pinkid, fot. K. Dudka Pinkid, fot. P. Bucki Pinkid, fot. K. Dudka W segmencie pomidora mięsistego do uprawy w tunelach w ofercie firmy Enza Zaden znajduje się wczesna odmiana Baikonur, polecana do wiosennej uprawy. Rośliny mają luźny pokrój i silny wigor. Owoce wybarwiają się intensywnie na kolor czerwony, mają ok. 200 g. Są one twarde, niepodatne na pękanie, przebarwienia i inne zaburzenia fizjologiczne. „Malinową” propozycją do tuneli pokazaną podczas krakowskiej konferencji był pomidor znajdujący się jeszcze w testach – o numerze E15B50756. Z portfolio firmy zaprezentowano pomidory wydłużone (Dartagnan) i Giulietta (w typie San Marzano). To odmiany o silnym wigorze i jednocześnie dobrze zbalansowanym wzroście, nadające się do uprawy w tunelach lub przy palikach. Wymagają one o ok. 20% zwiększonego, w stosunku do standardów, nawożenia wapniem, co ma zapobiegać suchej zgniliźnie wierzchołków owoców. Celesteen to standardowy, okrągły czerwony pomidor wielkoowocowy, pomidory tej odmiany osiągają 200-250 g, są lekko karbowane. Rośliny są dobrze zbalansowane i tworzą owoce równomiernie przez cały okres wegetacji. Odmiana polecana od nasadzeń marcowych, wskazane jest zwiększenie nawożenie potasem przy zmniejszonej dawce azotu. W typie Bawolego Serca, o bardzo smacznych owocach jest Corazon. Owoce w kształcie sakiewki osiągają średnią masę 200 g. Odmiana bardzo dobrze reaguje na szczepienie. Długie grona z osadzonymi na nich żółtymi owocami (25 g) nawet do 16 sztuk charakteryzują koktajlową odmianę Goldwin. Owoce polecane są do zbioru luzem, wyjątkowo słodkie. Rośliny mają silny wigor. Jedną ze stosunkowo nowych odmian tej firmy jest Kongo (CLX 37898). Odmiana wiąże malinowe owoce w kształcie śliwki. Są twarde i długo utrzymują się w gronie, na którym może znajdować się nawet 7 pomidorów. Rośliny są dobrze zbalansowane, o krótkich międzywęźlach. Odmiana jest odporna i/lub tolerancyjna na większość chorób. Celesteen, fot. P. Bucki Celesteen, fot. K. Dudka Corazon, fot. A. Wize Corazon, fot, K. Dudka Corazon, fot. P. Bucki Dartagnan, fot. A. Wize Dartagnan, fot. P. Bucki Dartagnan, fot. K. Dudka Giulietta, fot. A. Wize Giulietta, fot. P. Bucki Giulietta, fot. P. Bucki Giulietta, fot. K. Dudka Giulietta, fot. K. Dudka Goldwin, fot. P. Bucki Goldwin, fot. K. Dudka Goldwin, fot. K. Dudka Kongo, fot. A. Wize Kongo, fot. P. Bucki Kongo, fot. P. Bucki Kongo, fot. K. Dudka Reprezentujący firmę Syngenta, Władysław Tokarczyk przedstawił cechy odmiany pomidora Hapynet i papryki Balta, które dla porównania były uprawiane zarówno w tuneli jak i w polu. Okazało się, że malinowy Hapynet pomimo, że jest przeznaczony do uprawy w polu, dobrze sprawdził się również w tunelach, tym bardziej, że w tym przypadku jego smaczne owoce nie stawały się obiektem stołowania się ptaków. Jest to średnio późna odmiana samokończąca. Silny wigor i duże ulistnienie pozwalają na wytworzenie owoców o masie przekraczającej w sprzyjających warunkach 300 g. Odmiana nie jest podatna występowanie suchej zgnilizny wierzchołków owoców. Dobrze wytrzymuje w okresie wysokich temperatur. Papryka Balta (Syngenta) to propozycja przede wszystkim na stanowisko wieloletniej uprawy papryki z powodu bogatego pakietu odporności. Tworzy czerwone owoce typu blok, o pokaźnych rozmiarach i masie 250-280 g. Nie zakleszczają się na rośłinie. Cechuje je brak tendencji do pękania i wysoka trwałość pozbiorcza. Same rośliny są średniej wielkości, o otwartym pokroju. Ze względu na duże i ciężkie owoce odznacza się wysokim plonem. W tym segmencie znalazła się również odmiana Dragoney (Enza Zaden). Jej rośliny o silnym wigorze i o luźnym pokroju wiążą owoce lekko wydłużone o średnicy do 100 mm wybarwiające się na ciemnoczerwony kolor. Równomiernie plonuje przez cały okres wegetacji i również wykazuje tolerancję na choroby odglebowe. Ze względu na długą trwałość pozbiorczą owoce odmiany Aifos (Seminis) polecane są na zaopatrzenie supermarketów i na eksport nadaje się. Jej owoce są średniej wielkości, grubościenne (do 1 cm), typu blok, o czerwonej barwie. Bardzo dobrze prezentują się w opakowaniach kartonowych. Pierwsze owoce są większe, nadają się więc na zaopatrzenie rynku warzyw świeżych. Intensywnie pomarańczowe owoce typu blok ma odmiana Clementine (Yuksel Tohum Seeds). Wcześnie wchodzi w owocowanie, ma zwarty pokrój, rośnie umiarkowanie szybko. Owoce nie mają tendencji do mikrospękań, są 3-4 komorowe, osiągają masę 220-250 g. Równie wczesną odmianą tej firmy hodowlano-nasiennej jest Armageddon, typu Kapia. Na tle pozostałych odmian wyróżnia się silnym wigorem i intensywnym wzrostem – wymaga odpowiedniego prowadzenia. Wykazuje tolerancję na niższe temperatury. Owoce są stożkowato wydłużone, ciemnoczerwone, o długości 22-24 cm. Wybrane zdjęcia w artykule zostały zamieszczone za zgodą ich autorów, za co redakcja pragnie serdecznie podziękować p. Ilonie Maczek z MODR z s. w Karniowicach, p. Karolinie Dudce oraz p. Gabrielowi Wojcieszkowi. odmiany paprykiodmiany pomidorówwarzywa mało znanewarzywa psiankowate Fizjologia, uprawa, fertygacja oraz ochrona papryki… … takimi tematami zajęli się wykładowcy podczas webinarium zorganizowanego 14 stycznia pod szyldem Szkoły Pod Osłonami. Współorganizatorami były firmy Enza Zaden, Koppert oraz Yara Poland. Były wykłady specjalistów z firm oraz fizjolog roślin – dr [...] Ponad 50 lat doświadczenia Pan Piotr John od 51 lat specjalizuje się w uprawach pod osłonami. Pierwsze obiekty w gospodarstwie wybudowano w 1970 r. Początkowo uprawiane były w nich rośliny ozdobne na kwiaty cięte ( róże, goździki) oraz rośliny doniczkowe ( cyklamen, chryzantema). Później ogrodnik przestawił się na produkcję warzyw: pomidorów i ogórków uprawianych w glebie. Obecnie uprawy tunelowe zajmują powierzchnię 4500 m². W tunelach zblokowanych i pojedynczych dominują pomidory. W tunelach pojedynczych uprawiana jest także fasola szparagowa (w obiektach ogrzewanych) oraz kapusta na zbiór wczesny. Pan Piotr uprawia przede wszystkim pomidory malinowe wielkoowocowe, w jednym cyklu w roku – letnio-jesiennym. Producent samodzielnie przygotowuje rozsadę. Ze względu na duże problemy z chorobami odglebowymi zdecydowana większość roślin jest szczepiona na podkładkach. Jedynie w tunelach, w których wiosną uprawiano kapustę lub fasolę sadzona jest rozsada pomidora bez szczepienia. W gospodarstwie posadzono łącznie ponad 10 tys. rozsady w dwóch terminach: w drugiej połowie czerwca i po 17 lipca. Uprawa jest fertygowana z wykorzystaniem wieloskładnikowych nawozów firmy Effect. Ogrodnik stosuje konwencjonalną ochronę roślin. W tym roku nie miał jeszcze problemów z chorobami dzięki zabiegom profilaktycznym (np. przeciwko zarazie ziemniaka). W uprawie pojawiły się przędziorki – udało się je zwalczyć stosując rotacyjnie Floramite 240 SC, Nissorun Strong 250 SC i Safran 018 EC. Plantację zaatakował skośnik pomidorowy (Tuta absoluta). Szkodnika udało się zwalczyć z wykorzystaniem lamp UV (20 szt./ha). Pomidory malinowe, wielkoowocowe Loara F1 (HMC44235) to nowa, najwcześniej owocująca odmiana pomidora malinowego w ofercie Hazera (hodowla Jest wcześniejsza od znanej na rynku odmiany VP1 – mówiła Małgorzata Zadura. Polecana jest do uprawy na 6-8 gron. Ma owoce kuliste, lekko spłaszczone, żebrowane, równomiernie wybarwione i błyszczące. Przeciętnie ważą 200-220 g. Rośliny kompaktowe, o umiarkowanym wigorze. Kwintella F1 (hodowla Hazera) – wczesna odmiana polecana do uprawy w krótkich cyklach (do 6 gron). Owoce trwałe i twarde. Są lekko żebrowane, spłaszczone, 220-250 g, odznaczają się doskonałym smakiem i dobrą jakością. Roślina ma krótkie międzywęźla, dzięki czemu może być uprawiana w niskich tunelach. Manistella F1 (hodowla Hazera) to odmiana wielkoowocowa do uprawy w krótkich i przedłużonych cyklach (do 12 gron). Jest to odmiana średniowczesna polecana do wszystkich typów tuneli (niskie, wysokie). Nie jest polecana na wczesne nasadzenia, ponieważ nie toleruje niedoboru światła. Rośliny mają silny wigor. Manistella F1 zawiązuje smaczne, bardzo duże owoce (250-300 g), o wyrównanej wielkości, lekko spłaszczone, żebrowane, z ładną szypułką. Równomiernie wybarwiają się na malinowy kolor. Owoce są bardzo trwałe na roślinie i w obrocie. Zaletą odmiany jest stabilne plonowanie z bardzo dużym udziałem owoców w kalibrze BBB – wielkość owoców utrzymuje się do samego końca uprawy. Jak informował Janusz Gajzler może być uprawiana także w szklarni w cyklu jesiennym. Clarosa F1 (hodowla – owoce smaczne, 220-250 g, w intensywnie malinowym kolorze. Są twarde i trwałe. Roślina o zbalansowanym wzroście. Zawiązuje 6-8 owoców w gronie. Jak podkreślała przedstawicielka firmy odmianę wyróżnia bardzo dobre wyrównanie wielkości owoców w gronie, dzięki czemu nie ma problem z ich sortowaniem. Odmiana polecana do uprawy w tunelach, na 6-8 gron. Odmiany typu Bawole Serce Gourmansun F1 (hodowla to nowa, delikatesowa odmiana o owocach w kształcie serca. Owoce początkowo są w żółtym kolorze. W miarę dojrzewania zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz wzdłuż owocu pojawiają się „smugi” w czerwonopomarańczowym kolorze. Owoce o masie 200-220 g, wielokomorowe, mięsiste, bez pustych komór, bardzo smaczne i aromatyczne (smak porównywany jest do ananasa). Mają cienką skórkę. Są dość trwałe w obrocie. „Najlepszym momentem na zbiór owoców są pierwsze przebarwienia w kolorze malinowym widoczne na piętce” – doradzała M. Zadura. Roślina o typie wzrostu generatywnym. Odmiana polecana do uprawy w krótkich cyklach (6-8 gron) w tunelach foliowych. Rosamunda F1 (hodowla ISI Sementi) to odmiana pomidora malinowego typu Bawole Serce. „Jest rozpoznawana przez konsumentów. Otrzymała główną nagrodę Fresh Market Award w 2019 roku oraz II nagrodę Perła Rynku FMCG w kategorii Innowacja Spożywcza 2020″ – mówił J. Gajzer. Rosamunda F1 zawiązuje duże owoce (średnio 250 g), które odznaczają się pięknym kolorem i bardzo dobrym smakiem. Odmiana funkcjonuje zarówno w segmencie pomidorów szklarniowych (do uprawy przedłużonej), jak i tunelowych. Jest wrażliwa na niedobór światła, najwcześniej może być sadzona pod osłonami od lutego. Roślina o mocnym wigorze, ciągłym wzroście i otwartym pokroju. Ponieważ tworzy rozbudowane grona zaleca się ich regulację i usuwanie kwiatów staśmionych. Pomidory w kształcie śliwki Kongo F1 (hodowla – owoce w kształcie wydłużonej śliwki (średnio 200 g) w malinowym kolorze, z połyskiem. Owoce wysokiej jakości, są wyrównanej wielkości w gronie. Odmiana intensywnie plonująca. Wymaga regularnego nawadniania. Polecana do uprawy tunelowej w krótkim cyklu. Jangcy F1 (hodowla Vilimorin) to pomidor malinowy, mięsisty, o owocach w kształcie śliwki (średnio 160-180 g). „W porównaniu do odmiany Kongo owoce są krótsze i bardziej okrągłe, szczególnie przy niedoborze światła” – mówiła M. Zadura. Roślina kompaktowa, o dobrym wigorze. Odmiana prosta w uprawie, polecana do tuneli foliowych i uprawy na 6-7 gron. Jangcy wcześnie wchodzi w owocowanie. Zawiązuje po 5-8 owoców w gronach zapewniając wysoki plon. Plenorange F1 (hodowla Vilimorin) to odmiana pomidora o wydłużonych, żółtopomarańczowych owocach o masie 130-150 g. Owoce mięsiste, równomiernie wybarwione na zewnątrz i wewnątrz. Są bardzo trwałe. Mogą być zbierane w kolorze żółtym. Odmiana polecana do uprawy w szklarni od stycznia, na cykl przedłużony (po szczepieniu roślin nawet do 25-30 gron). Doskonale sprawdza się w tunelach na krótkie cykle (do 8 gron). Charakteryzuje się łatwością wiązania owoców w regularnych gronach (po 6-7 sztuk owoców). Roślina o silnym wigorze i międzywęźlach średniej długości. Fot. 1. Więdnąca roślina wśród zdrowo wyglądających Jeszcze niedawno całkiem dobrze wyglądające rośliny i rokujące wysoki plon nagle zaczęły więdnąć (fot. 1). Ogrodnicy wyłamywali zwiędłe pędy, niestety za tym mechanicznym działaniem nie poszło chemiczne, przynajmniej nie od razu. Teraz sytuację nazwać złą – to jakby na siłę się pocieszać… Straszny eufemizm. Do czasu, gdy pogoda na zewnątrz obiektu była umiarkowana – chłodna, pochmurna, deszczowa, rośliny całkiem nieźle radziły sobie ze wzrostem i rozwojem w nieprzegrzanym obiekcie. Po nawalnych opadach, często podmyciu tunelu lub zaszlamieniu, dodatkowo gdy się dość ociepliło i przygrzało słońce, nagminnie rośliny zaczęły więdnąć. Wyłamywanie źle wyglądających pędów nic nie dało, więc z czasem sięgnięto po fungicydy przeciwko… szarej pleśni. Niestety efekty jednorazowego opryskiwania nie były satysfakcjonujące. Sytuacja z więdnięciem się pogarsza, szczególnie w bardzo ciepłe dni, gdy w tunelu temperatura bardzo wzrasta a wilgotność jest ogromna. Przyczyną nie był nietrafiony zabieg, gdyż użyty Switch 62,5 WG, zarejestrowany przeciwko szarej pleśni, zadziałał także przeciwko zgniliźnie twardzikowej – bo to ona jest przyczyną złego stanu i zamierania papryki w tunelu. Ale jeden zabieg polegający na opryskiwaniu głównie liści i kwiatów, a nie dodatkowo nasady pędów niewiele dał. Należało go powtórzyć po upływie 7–10 dni, ale tego nie zrobiono. Sclerotinia sclerotiorum – grzyb wywołujący zgniliznę twardzikową jest patogenem bytującym w glebie i odglebowo porażającym rośliny. Jego żywicielami są rośliny: bobowate (w tym fasola), kapustowate (z rzepakiem włącznie), korzeniowe (w tym seler), liściowe, liliowate (w tym por), dyniowate (w tym cukinia) i oczywiście psiankowate (w tym papryka). Formy przetrwalne grzyba (sklerocja, fot. 2) po dostaniu się do gleby, właśnie np. podczas bezrefleksyjnego wyłamywania pędów, mogą w niej przetrwać kilka–kilkanaście lat. Mogą też zostać naniesione na nowe stanowisko wraz z wodą opadową czy zawiesiną gleby spływającą podczas obfitego deszczu albo burzy. W warunkach wysokiej wilgotności szybko się uaktywniają, temperatura niewielkie ma znaczenie, oczywiście im cieplej tym lepiej. Fot. 2. Sklerota – forma przetrwalna grzyba (sprawcy choroby) Grzybnia przerasta do rośliny i poraża ją układowo obejmując coraz wyższe partie pędów. Czasami do porażenia dochodzi w miejscach rozgałęzienia pędu, często świetną drogą infekcji są wszelkiego rodzaju rany, w tym po wyłamaniu pędu. Wysoka wilgotność w tunelu sprawia, że rana nie zasycha, a „odsłonięte” tkanki roślinne długo stanowią pożywkę dla grzyba. Tkanki wewnątrz porażonego pędu z czasem są zupełnie zniszczone (fot. 3). Fot. 3. Całkowicie zniszczone tkanki pędu papryki przez S. sclerotiorum Przewodzenie wody jest zahamowane, transpiracja przebiega – ostatecznie wszystkie części rośliny powyżej chorobowo zmienionego miejsca więdną. Sytuacja jest nieodwracalna. Takiej rośliny już się nie wyleczy. Jest stracona. Należy ją delikatnie wyjąć z gleby (wraz z korzeniami), włożyć od razu do worka i wynieść poza tunel, następnie spalić (nie rozdrabniać, nie wynosić na pryzmy!). Chorobę łatwo zdiagnozować, trzeba tylko sprawdzać dokładnie nasadę pędu i pierwsze rozgałęzienia (fot. 4), miejsca po usunięciu pierwszego owocu. Fot. 4. Zmiana zabarwienia chorego pędu Zmiana zabarwienia skórki może być sygnałem rozpoczętego procesu chorobowego, ale biała, obfita, gęsta grzybnia pojawiająca się na powierzchni (fot. 5) – to już pewnik. Fot. 5. Grzybnia na powierzchni chorych tkanek Tekst i fot. (wykonane 25 czerwca 2020 r.) Katarzyna Kupczak